تاریخچه صندلی تولیکس
کاویر پاچارد در سال 1880 در لور مورن متولد شد، که به عنوان قلب سبز فرانسه شناخته شده است. چوب از بی نظیر و مهمترین مصالح ساختمانی بود، اما با این وجود او و پدر و پدربزرگش قبل از او سقفدارهای روی بودند.
پاچارد در سال 1907 کشف کرد که با ریختن ورقه های فلز در روی ذوب شده و یا گالوانیزه کردن آن می تواند از زنگ زدن ورقه های فلزی محافظت کند.
ده سال بعد، او یک کارخانه برپا کرد و به ساخت وسایل خانه ی فولادی پرداخت و در نهایت نماد علامت تجاری خود را با عنوان Tolix ثبت نام کرد، که نام آن شرکت هنوز شناخته شده است.
آن صندلی کلاسیک، مورد علاقه کافه و آشپزخانه های مجزا در سراسر جهان بود که در سال 1934 طراحی شده بود. این به آن معنا بود که می تواند در همه نوع آب و هوا در فضای بیرون باشد. به همین دلیل در نشیمن صندلی ها سوراخ وجود دارد، که اجازه می دهد تا باران از روی سطح نشیمن تخلیه شود. اما صاحبان کافه به سرعت شکایت کردند که پشتی صندلی هامناسب نیستند و باعث شد تلنگری در طراحی پاچارد شد.
در سال 1956 صندلی کلاسیک تولیکس ساخته شد. با قالب باریک تر که می توان پشتی 25 صندلی را تا ارتفاع 2.3 متر رساند
آنها به سرعت محبوب شدند، از سالهای 1970 تا کنون با برند خود نه فقط در کافه ها ، بلکه در کارخانه ها، ادارات و بیمارستان ها شناخته شده اند.
در پایان سال های 1950، کارخانه حدود 80 کارگر داشت و سالانه حدود 60 هزار واحد تولید می کرد. اکنون صندلی بخشی از مجموعه های MoMA در نیویورک، مرکزPOMPIDOU در پاریس و مجموعه طراحی Vitra در Weil am Rhein در آلمان است.
